Pjesa më e madhe e Izraelit u zgjua të shtunën në mëngjes nga skenat dhe zhurmat e sulmeve me raketa vështirë të imagjinueshme, dhe disa pjesë të Izraelit jugor nga të shtënat me armë zjarri, me lajmin e paimagjinueshëm shoqërues se dhjetëra terroristë ishin infiltruar nga Gaza.
Kështu e nis ritregimin e situatës në jug të vendit, kryeredaktori i “The Times of Israel”, David Horovitz.
Pikërisht 50 vjet pas Luftës së Yom Kipur-it, Izraeli ishte nën sulm të befasishëm – jo nga ushtritë arabe, por nga grupi terrorist Hamas.
Dhe me civilët izraelitë të shënjestruar gjerësisht dhe drejtpërdrejt.
Ndërsa sirenat kumbonin në të gjithë Izraelin jugor dhe qendror, dhe zhurmat e goditjeve dhe përgjimeve të raketave kumbuan, televizionet dhe platformat e mediave sociale filluan të transmetonin klipe që tregonin atë që duhej të ishte e paimagjinueshme – duke përfshirë terroristë të armatosur në atë që dukej të ishte një kolonë prej shtatë ose tetë kamionçinash të bardha, katër ose pesë persona të armatosur që zbresin nga njëri prej tyre në rrugën e një qyteti jugor izraelit dhe disa të tjerë që shihen duke vrapuar përgjatë trotuareve, me armë të nxjerra.
Ndërsa sulmet me raketa dhe mortaja vazhduan, IDF-ja (Forcat e Mbrojtjes së Izraelit) konfirmoi atë që po ndodhte: dhjetëra terroristë ishin infiltruar në Izrael – disa nga toka, disa nga ajri në avionë dhe, siç thuhet, disa nga deti.
Gardhi i sofistikuar i kufirit të Izraelit përgjatë kufirit të Gazës – një pengesë që IDF besohet se përbënte mbrojtje hermetike – ishte thyer në disa vende, raportoi Radio Army.
Përleshjet po vazhdonin në disa zona të banuara në jug – me forcat speciale të IDF-së që nxituan të vendosen në zonat jugore – dhe banorët afër kufirit të Gaza-s u urdhëruan të qëndronin brenda shtëpive të tyre, me dyer të mbyllura.
Komisioneri i policisë Kobi Shabtai foli për 21 “skena aktive” në të gjithë Izraelin jugor.
Një grua rreth të 70-tave u vra në një sulm me raketë, me raporte për viktima të tjera që pasuan, duke përfshirë vdekjet, dhe censura që kufizon raportimin e disa prej specifikave.
Forcat e sigurisë po luftonin shumë terroristë në qytetin e Sderot-it, tha një zëdhënës i policisë. “Dhjetëra terroristë” ishin në qytet, raportoi transmetuesi “Channel 12”.
Mes kufizimeve të censurës, u raportua se kishte “shqetësim të konsiderueshëm” në lidhje me mundësinë e rrëmbimit të ushtarëve dhe/ose civilëve dhe kthimit në Gaza.
Raportet e përsëritura të mediave hebraike flisnin për persona të armatosur të Hamas-it në bazat dhe pozicionet e IDF-së.
Vetë mekanika e raportimit të asaj që po shpalosej ishte e ndërlikuar nga alarmet e pafundme për gjuajtjen e vazhdueshme të raketave, me banorët e dhjetëra qyteteve dhe zonave të tjera të banimit të urdhëruar në dhoma sigurie.
Tre orë pasi u lëshuan raketat e para rreth orës 6:30 të mëngjesit, Channel 12 TV tregoi atë që tha se ishin banorë të zakonshëm të Gaza-s që kalonin nga Rripi në Izrael, duke shfrytëzuar thyerjet në gardhin e sigurisë.
Një reporter nga Gaza u pa duke transmetuar nga një kibuc jugor, duke përshkruar njerëz të armatosur të Hamas-it që vepronin në zonë.
Më vete, një banor i kibucit tha se persona të armatosur po lëviznin derë më derë, duke hapur zjarr në shtëpi, duke u vënë flakën shtëpive.
Muhammad Deif, komandanti famëkeq i operacioneve terroriste të Hamas-it, deklaroi se sulmi ishte fillimi i “revolucionit të madh” dhe u citua nga Hamas TV duke u kërkuar qytetarëve arabë izraelitë dhe atyre në shtetet fqinje që t’i bashkohen sulmit.
Lajmet e Channel 12 raportuan se po bëheshin thirrje në xhamitë në Jerusalemin Lindor për të kryer sulme.
Ndërsa forcat izraelite kërkuan të gjenin dhe të përballeshin me personat e armatosur, IDF-ja deklaroi zyrtarisht një “bazë lufte” – duke treguar përgatitjet për një luftë në shkallë të plotë në Gaza.
Ministri i Mbrojtjes Yoav Gallant, duke premtuar fitore dhe duke deklaruar se Hamasi kishte bërë një “gabim të madh”, urdhëroi një thirrje të rezervave ushtarake, qëllimi i saj i saktë të përcaktohet nga shtrirja e krizës.